Γικνα

Γαμήλιος χορός κι αυτός από την Καρωτη του Έβρου. Κνά είναι η πορτοκαλί μπογιά που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να βάψουν τα νύχια τους. Στην Ανατολική Θράκη η μπογιά αυτή λέγεται «κινά» και σαν πρώτη ύλη χρησιμοποιείται το ορυκτό κιννάβαρις. Υπάρχει λοιπόν η συνήθεια την παραμονή του γάμου τα ελεύθερα κορίτσια να βάψουν τα δάχτυλα και τα μαλλιά τους και μετά από τη βαφή να χορεύουν το χορό Γίκνα.

Ο πρωτοχορευτής κρατάει στα χέρια τουένα πήλινο πιάτο με τρία κεριά αναμμένα. Πρώτα ρίχνει ο ίδιοςς χρήματα και στη συνέχεια περιφέρεται στους παριστάμενους, οι οποίοι πρέπει να ρίξουν κι εκείνοι χρήματα για να «ασημώσουν» τη νύφη όπως λένε. Θεωρείται καλύτερος χορευτής εκείνος που κατόρθωνε να χορέψει κάνοντας όλο αυτό το γύρο χωρίς να σβήσουν τα κεριά. Γι αυτό το χορό ο Ιωάννης Γουρίδης γράφει «Το Σάββατο του γάμου όταν σκοτείνιαζε χόρευαν τη Γίκνα. Τη Γίκνα την έβαζαν μέσα σε μια κούπα. Στην κούπα αυτή έβαζαν και κουλούρα πάνω στγην οποία στερέωναν τρία άσπρα κεριά αναμμένα. Τη γίκνα τη χόρευε πρώτη η νύφη, ενώ στο σπίτι του γαμπρού ο γαμπρός. Μετά όποιος ήθελε να χορέψει έβαζε μέσα στην κούπα χρήματα και την έπαιρνε και χόρευε.»